Wieczorem, gdy od jakiegoś czasu dzieci leżały już w łóżkach i było nadzwyczajnie cicho, Maleńka Wnuczka zeszła na dół i powiedziała:
– Dzieci wzięły z kuchni masło czekoladowe i zjadły cały słoik. Ale JA nie jadłam.
Mała Duża Córeczka, choć trudno jej było w to uwierzyć, bo przecież nie słyszała na schodach ani w korytarzu wiodącym do kuchni tupotu małych nóżek, poszła sprawdzić, co się dzieje na górze.
Rączki Mniejszego Brata i Naszej Łaskawości były czyste – może umyte, może wylizane – za to buzie wymazane masłem czekoladowym bardziej niż od ucha do ucha. No, zapewne te dzieci zjadły masło czekoladowe! Mała Duża Córeczka zapytała więc groźnie:
– Kto jadł czekoladę?
– Mniejszy Brat z trudem otworzył sklejoną czekoladą buzię i powiedział:
– Ja nie! To ona! – I wskazał na Naszą Łaskowość.
dyrdymalstwo 